کارشناس ارشد تصویرسازی، دانشگاه هنر تهران
چکیده: (5425 مشاهده)
تل باکون در نزدیکی تخت جمشید از مهمترین تمدنهای پیش از تاریخ و مناطق تولید سفال نخودی در هزارۀ پنجم و چهارم پیش از میلاد بوده است. روانی قلم، اغراق در فرم و انتزاع از خصوصیات بارز نقوش این منطقه به شمار میروند. یکی از دلایل اهمیت این نقوش دارا بودن معانی نمادگونه است و این نقوش مقدمهای بر خطوط تصویری و الفبایی هستند. از نظر شیوۀ اجرا به دو صورت طبیعتپردازانه و چکیدهنگارانه ترسیم شده اند.
هدف از انجام پژوهش حاضر گردآوری و بررسی نقوش بهدستآمده از ظروف و سفالینههای این منطقه از نظر ویژگیها و کیفیات بصری است. از این رو نویسنده به دنبال ویژگیهای بصری مشترک در این نقوش است. پژوهش حاضر از نظر هدف بنیادی بوده و با روش توصیفی ـ تحلیلی انجام شده است. شیوۀ جمعآوری اطلاعات نیز به صورت کتابخانهای بوده است. پس از جمعآوری نقوش مذکور و با حذف موارد مشابه، در نهایت ۱۷۸ نقش از این سفالینهها و تکهسفالهای یافتشده با ابزار جدول مورد بررسی قرار گرفته اند.
بر اساس یافتهها از نظر نوع نقش، ۵۵ % از نقوش، نقوش حیوانی با اکثریت چهارپایان، ۳۲ % نقوش تجریدی، ۲۱ % نقوش انسانی و تنها ۱ % نقوش گیاهی اند. حدود ۸۰ % از نقوش نیز در محدودۀ مستطیلهای افقی و عمودی قرار میگیرند و بقیه به ترتیب در محدودۀ مربع و دایره جای میگیرند. ۱۰ % از نقوش نیز راستای غالب خاصی ندارند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1399/5/21 | پذیرش: 1397/10/10 | انتشار: 1397/10/10