این مقاله با تمرکز بر ارزیابی اثرات گردشگری روستایی بر کارآفرینی در روستاهای منتخب دهستان شیان در شهرستان اسلامآباد در صدد ارائه پاسخ به این پرسش است که چه ارتباطی میان زمینههای فردی و زیرساختی گردشگری با میزان کارآفرینی وجود دارد؟ برای یافتن پاسخ، متعاقب مطالعه ادبیات موجود در حوزههای گردشگری و کارآفرینی پنج فرضیه با متغیرهای مستقل زمینههای فردی، زمینه های زیرساختی، میزان آشنایی با مهارتهای کارآفرینی، میزان آشنایی با مهارتهای تدوین طرح کسب و کار و میزان آشنایی با مهارتهای ایجاد کسب و کارهای کوچک که همگی مربوط به حوزه گردشگری میباشند، تدوین شد. این پژوهش با روش توصیفی از نوع پیمایشی انجام شد. جامعه آماری آن نیز کلیه سرپرستان خانوار روستاهای دهستان شیان اعم از مرد و زن در کلیه ردههای سنی و سطوح مختلف تحصیلی و حجم نمونه طبق فرمول کوکران ۳۱۴ نفر تعیین گردید. نمونه یاد شده با روش نمونهگیری احتمالی ساده به جهت متجانس بودن جامعه انتخاب شدند. دادههای این پژوهش با پرسشنامه محقق ساخته متشکل از ۲۸ گویه جمعآوری شد که پایایی بازآزمایی آنها با استفاده از آلفای کرونباخ ۰.۷۷۲ بود و روایی صوری آنها نیز اساتید جغرافیا و شهرسازی مورد تأیید قرار گرفت.برای تجزیه و تحلیل دادهها از روش معادلات ساختاری استفاده شد. بر اساس یافته های پژوهش، معناداری همه فرضیه هاجزفرضیه رابطه بین آشنایی با مهارتهای تدوین طرح کسب وکار و توسعه کارآفرینی که دارای کمترین ضریب(۲۱/۰) است؛ بیشتراز ۲۳/۰ می باشد. زمینه های فردی با مقدار۳۱/۰بیشترین تأثیر را بر کارآفرینی داشته و سپس آشنایی با مهارتهای کارآفرینی به مقدار۲۷/۰درجایگاه بعدی قرارگرفته است. بنابراین در مجموع میتوان بیانداشت که رابطه معناداری بین متغیرهای مستقل در حوزه گردشگری با میزان کارآفرینی وجود دارد
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
برنامه ریزی استراتژیک دریافت: 1397/7/1 | پذیرش: 1397/10/10 | انتشار: 1398/1/1