1- دانشکده مهندسی معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران
2- دانشکده مهندسی معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت ایران ، tarkashvand@iust.ac.ir
چکیده: (1728 مشاهده)
مجموعۀ شمسیه واقع در محلۀ چهارمنار یزد، اثر منحصربهفردیست که علاوهبر بقایای کالبدی، شواهد متنی مهمی درخصوصش به جای مانده است. بااینوجود هنوز ابهاماتی درخصوص آن، بهخصوص موقعیت اجزای عملکردی و کالبدی آن ازجمله خانقاه و دارالسیاده وجود دارد. وقفنامۀ جامعالخیرات که به سفارش واقفین این مجموعه نوشته شده، حاوی اطلاعات ارزشمندی درخصوص شمسیه، ازجمله اجزاء عملکردی آن است. نگارندگان این مقاله، یکی از مهمترین کلیدهای حل ابهامات درخصوص این مجموعه را بازخوانی دقیق جامعالخیرات میدانند. این پژوهش درصدد است با بازخوانی جامعالخیرات و بررسی دقیق ارجاعات این متن به مجموعۀ شمسیه، به این پرسش پاسخ دهد که دانههای عملکردی این مجموعه مرکب از کدام اجزاء اصلی و فرعی بوده است؟ و مطابق این وقفنامه، چه میتوان از نسبت کالبدی این اجزاء و عملکردها فهمید؟ روش این پژوهش تفسیری تاریخی است و با مداقه در سلسله ارجاعات متنی وقفنامه و بررسی فرضیات برآمده از آنها ، اجزاء مجموعه و موقعیتشان را به دست میآورد. این فرضیات با کمک شواهد متنی دیگر آن دوره و شواهد کالبدی باقیمانده مورد صحتسنجی عمیقتر قرار میگیرد. مقاله نتیجه میگیرد که مجموعۀ شمسیۀ یزد – که از آن با نام «ابواب الخیر» نیز یاد شده - متشکل از ۳ جزء اصلی به انضمام ۲ جزء مکمل بوده است که شامل مدرسه، خانقاه، دارالسیاده میشده و بیتالادویه و دارالکتب، دو جزء مکمل مدرسه بودهاند. همچنین طبق متن وقفنامه مدرسه و خانقاه به لحاظ کالبدی به یکدیگر مربوط و متصل بودهاند، درحالی که دارالسیاده کالبدی جدا داشته است.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشی |
موضوع مقاله:
تاریخ معماری و شهرسازی دریافت: 1402/12/12 | پذیرش: 1403/5/16 | انتشار: 1403/9/15