هنر صخره­ نگاری از دیرباز مورد توجه جوامع انسانی بوده است. یکی ‌از مناطق شاخص این هنر، تنگ موردان شهرستان فاریاب در جنوب استان کرمان است. در مسیر این درّه نقوش متنوعی نقر شده که شامل نقوش انسان، عقرب، سگ، بز، پرنده، ماهی، پلنگ، شیر، ماه و نقوش مبهم روی صخره­ ها و یا سنگ­ های بزرگ حاشیه رودخانه است. برای درک مفاهیم و معانی این نقوش نیاز به شناخت مؤلفه­ های نمادینی است که روزگاری همانند زبان کلامی، معنایی مشخص در فرهنگ­های کهن داشته ­اند. به ­­نظر می­رسد هنرمندان این تنگه درصدد بازگویی روایاتی بوده­اند. هدف اصلی این پژوهش دسته ­بندی نقوش صخره­ای تنگ موردان و تحلیل معنای آن­ها براساس روش آیکونوگرافی است و در پی پاسخ به این سؤال است که نقوش سنگ­نگاره­های تنگ موردان از منظر آیکونوگرافی چه معنا و مفهومی می­تواند داشته باشند؟ در این راستا آیکونولوژی می­ کوشد این مؤلفه­ های­ نمادین را که به‌صورت مکرر دیده می‌شوند با روشی علمی تفسیر نماید. رویکرد پژوهش تاریخی - تحلیلی و مستند­نگاری نقوش، به ‌صورت میدانی و کتابخانه­ ای انجام پذیرفته که بر مبنای بررسی جزئیات و سبک ترسیمی نقوش است. تاکنون امکان تاریخ‌گذاری دقیق این نقوش به کمک روش ­های آزمایشگاهی میسر نشده؛ اما نگارندگان با رهیافت سنتی مقایسه­ای و تحلیل محتوای نقوش، آن­ها را معرفی و تاریخی نسبی را مطرح کرده­اند.