BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://athar.richt.ir/article-2-1644-fa.html
، سمیرا قره ایاقی2 ، فرهاد آخوندی3 
2- دانشجوی کارشناسی ارشد استحکامبخشی بناهای تاریخی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز،
3- گروه استحکامبخشی بناهای تاریخی، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز
کشور ما ایران، ازلحاظ میراث معماری و فرهنگی جزء چند کشور مطرح دنیاست و در منطقه پر خطر لرزهای واقع شده است. ازاینرو، حفاظت و حراست از این بناها در برابر زلزله امری حیاتی است. ابتداییترین و شاید مهمترین کار، شناخت اجزای سازهای بنا، مشخصات مکانیکی مصالح و بررسی رفتار بنا در مقابل بارهای ثقلی و جانبی در جهات مختلف است. خانه قدکی از ساختمانهای دوره قاجار بوده که با تغییر کاربری، بهعنوان یکیاز ساختمانهای دانشگاه هنر اسلامی تبریز درحال استفاده است. این پژوهش بر ارزیابی لرزهای این بنا متمرکز شده و روشهای استحکامبخشی مناسبی را برای بهبود عملکرد لرزهای آن پیشنهاد میکند. مطالعه بنا در سه مرحله صورت پذیرفت: پژوهشگران دانشگاه هنر تبریز برای حفظ اصالت بنا از آزمایشهای غیرمخرب استفاده کردهاند و در این پژوهش از نتایج این آزمایشات که شامل مقاومت فشاری منشور بنایی و مدول الاستسیته است، استفاده شد. این مقادیر به ترتیب برابر با 0.43 و 843.9 مگاپاسکال هستند. سپس تحلیل ایمنی لرزهای توسط نرمافزار 3Muri، که از مدل قاب معادل برای مدلسازی دیوارهای بنایی استفاده میکند، انجام شد. شاخص ایمنی لرزهای این بنا کمتر از 1 به دست آمد؛ چنانچه این شاخص کمتر از عدد 1 باشد، بیانگر آن است که سازه ایمنی لازم را ندارد. لذا سه راهکار برای استحکامبخشی این بنا پیشنهاد و توصیه شد که از هر سه روش بهصورت همزمان استفاده شود؛ این امر باعث افزایش شاخص ایمنی در جهات و سطوح عملکرد مختلف بین 2 الی 4.45 برابر شد.
دریافت: 1401/11/10 | پذیرش: 1402/6/9 | انتشار: 1402/12/20
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |