مهرها از مهم‌ترین منابع در واکاوی تاریخ هر دوره هستند. بررسی و مطالعه روشمند این آثار، اطلاعات ارزشمندی را درباره مسائل سیاسی، اجتماعی و اقتصادی دوره‌های مختلف تاریخی در اختیار ما قرار می‌دهند. نقوش روی مهرها افزون بر انتقال جنبه‌های زیبایی بصری به بیننده، اندیشه، باور و نگرش سازندگان آنها را نیز منتقل می‌کنند. هنرمندان مهرساز ساسانی توجه ویژه‌ای به نقوش حیوانی داشتند. در این میان ویژگی‌های خاص گاو، به‌عنوان پنجمین آفریده در اسطوره آفرینش اورمزد، از لحاظ اقتصادی و ارتباط آن با بن‌مایه‌های اساطیری و دینی باعث شده است که این جانور در مرکز توجه هنرمندان مهرساز و دارندگان مهرهای ساسانی قرار بگیرد؛ به‌طوری‌که بازتاب آن را می‌توان در فراوانی مهرها و اثر مهرهای منقوش به نقش گاو در دوره ساسانی مشاهده کرد. در این پژوهش، نویسندگان پس از نگاهی اجمالی به نقش‌ مایه گاو در اساطیر و متون باستانی ایران به بررسی آن بر مهرهای ساسانی، همچنین معرفی ۳ مهر منقوش به نقش گاو از موزه بوعلی سینا پرداخته‌اند که کتیبه‌های آنها نخستین بار توسط نویسندگان این مقاله خوانده شده‌اند. در پایان نیز مسئله دارندگی و مالکیت این مهرها و مفهوم کتیبه‌های سه مورد معرفی‌شده با نقش گاو مورد بررسی قرار گرفته ‌است. این مقاله به روش اسنادی و بر پایه مطالعات کتابخانه‌ای و پژوهش میدانی تنظیم شده‌ است.