قره‌حسنلو از جمله محوطه‌ای است که به‌واسطه قرارگیری در میانه دشت اردبیل، از اهمیت زیادی در مطالعات باستان‌شناسی منطقه برخوردار است. ضمن کاوش باستان‌شناسی در این محوطه، نمونه‌های متنوعی از یافته‌های سفالی به دست آمده که تاکنون پژوهشی در ارتباط با آنها صورت نگرفته است. در این راستا، پژوهش پیش‌ رو براساس مطالعات کتابخانه‌ای و میدانی، در پی آن است تا از طریق مطالعه سفالینه‌های حاصل از نتایج کاوش قره‌حسنلو و مقایسه تطبیقی آنها با دیگر نقاط، به معرفی، گونه‌شناسی و گاه‌نگاری نسبی سفال‌های شاخص محوطه مذکور بپردازد. سؤال اصلی این پژوهش بدین‌صورت مطرح می‌گردد که با توجه به تنوع گونه‌های سفالی و تطبیق آنها با محوطه‌های دیگر، گاه‌نگاری سفال‌های این محوطه به کدام دوره می‌رسد؟ یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد سفال‌های آن شامل انواع کاسه، کوزه، سبو، دیگ و خمره بوده که در زمره سفالینه‌های آهن I و II و دوران تاریخی (اشکانی) قرار دارند. سفال‌های این محوطه دارای گونه‌های مشابهی با سایر محوطه‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای از جمله حوزه شمال و شمال غرب ایران هستند. در نهایت با توجه به سایر داده‌های فرهنگی به‌ دست‌آمده، می‌توان گاه‌نگاری نسبی محوطه را بدین شکل تفسیر نمود که این محوطه در طی عصر آهن I و II به احتمال برای نخستین بار مورد استقرار قرار گرفته و پس از یک دوره گپ زمانی، مردمان پارتی با بنا نهادن سکوی خشتی روی این تپه، این مکان را به محلی آیینی تبدیل نموده و به‌صورت موقت و در برخی از فصول، در این محوطه استقرار یافته‌اند.