ریتون‌های هخامنشی به‌عنوان یکی از مهم‌ترین داده‌های باستان‌شناسی زینت‌بخش بسیاری از موزه‌ها در سراسر جهان هستند؛ با این حال تعداد زیادی از این ریتون‌ها از کاوش‌های علمی باستان‌شناسی به‌ دست نیامده‌اند؛ از این‌ رو مطالعه آنها به‌لحاظ اصالت از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در این رابطه، مطالعات آزمایشگاهی به‌منظور تعیین قطعیت هنوز در ابتدای کار بوده و از طرفی روش‌های جعل نیز با گسترش فناوری، پیشرفته‌تر گردیده است؛ بنابراین فن‌شناسی و مطالعات تطبیقی هنوز یکی از مهم‌ترین و مناسب‌ترین شیوه‌های شناسایی اصالت آثار تاریخی از جمله ریتون‌های هخامنشی به‌ شمار می‌رود. در این راستا نوشتار حاضر سعی دارد با تمرکز بر ریتون سیمین توقیف‌شده منتهی به سر شیر ماده منسوب به دوره هخامنشی موجود در موزه هگمتانه، ضمن تحلیل و بررسی وجوه اشتراک و افتراق ریتون مورد بحث با سایر نمونه‌های مشابه در این دوره، راستی‌ آزمایی تاریخ‌گذاری (اصالت) این نمونه را با رویکرد توصیفی-تحلیلی (گونه‌شناسی، فنون ساخت و آرایه‌های تزئینی) مورد مطالعه قرار دهد. نتایج حاصل از گزینش و شیوه بازنمایی آرایه‌های تزئینی بیانگر آن است که نقش‌مایه‌های ریتون مورد بحث فاقد تناسبات و سبک هنر هخامنشی است. از طرفی جانمایی جزئیات نقوش واحد نیز عدم تناسب با سبک هخامنشی را نشان داد. یافته‌های به‌دست‌آمده می‌تواند عدم اصالت یا عدم تعلق ریتون منتهی به سر شیر ماده در موزه هگمتانه به دوره هخامنشی را تأیید کند.