زیورآلات علاوه بر جنبه‌های زیبایی و تجملاتی وسیله‌ای برای مشخص‌کردن جایگاه اجتماعی و اقتصادی فرد استفاده‌کننده بوده است. یکی از مهم‌ترین یافته‌های باستان‌شناسی که بیشترین اطلاعات در خصوص زیورآلات در اختیار ما قرار می‌دهد، گورآونده‌ها هستند. هنر جواهرسازی و ساخت زیورآلات در دوره اشکانی به اوج کمال خود رسید. زیورآلات دوره اشکانی با درآمیختن زیبایی هنرمندانه، به جنبه‌های پزشکی، چشم‌زخم، حاکی از عشقی سرشار به خودنمایی، تظاهر و ثروتمندی فوق‌العاده است. طی کاوش‌های باستان‌شناختی انجام‌شده در گورستان‌های دوره اشکانی استان گیلان، مجموعه‌ای از زیورآلات از جنس طلا، نقره، مفرغ، آهن و سنگ به‌دست‌آمده که بیانگر هنر و فرهنگ اقوام ساکن در این منطقه در دوره اشکانی است. هدف اصلی این بررسی و گونه‌شناسی زیورآلات مکشوفه از گورستان‌های دوره اشکانی، استان گیلان از لحاظ نوع جنس، فناوری ساخت و نوع کاربری است. پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلی و ترکیبی از مطالعات موزه‌ای و کتابخانه‌ای انجام شده است. نتایج بیانگر آن است که یک تضاد طبقاتی و اجتماعی بارز در این دوره وجود دارد و همچنین زیورآلات شباهت زیادی از لحاظ جنس، تزئینات و نوع ساخت با یکدیگر دارند، ولی در جزئیات، زیورآلات دارای ابتکارات و نورپردازی هستند. این ابداعات به‌ احتمال ‌زیاد از طبیعت منطقه الهام گرفته است. همچنین در ساخت این اشیاء از روش ریخته‌گری، چکش‌کاری و ملیله‌کاری استفاده ‌شده است. زیورآلات مکشوفه از گور زنان با مردان کاملاً متفاوت بوده است.