جستجو در مقالات منتشر شده


3 نتیجه برای خاتون میری

کاوه بهرام‌زاده، داوود اسدالله‌وش عالی، نجمه خاتون میری،
دوره 1، شماره 1 - ( ویژه‌نامه شماره 1.1 1397 )
چکیده

حمام حاج صالح که در بافت قدیمی شهرستان سقز بناشده مربوط به دوره زندیه است. درب ورودی آن در بازار روز این شهر قرار دارد. سبک ساخت این بنا اصفهانی و دارای تزئینات آهک‌بری منحصربه‌فردی است. یکی از نقوش آهک‌بری زیبا و دارای اهمیت در این بنا نقش شکارگاه است که دچار تخریب زیادی شده و مشتمل بر سه لایه شامل دولایه آهکی و یک لایه رنگ است. در این پژوهش با یک بررسی آزمایشگاهی به شناخت فنی مصالح بکار رفته در لایه‌های سازنده آهک‌بری مذکور پرداخته و سپس در ادامه آسیب‌های وارده به اثر موردبررسی قرار گرفت. در ادامه هم به شرح عملیات حفاظت و مرمت نقش شکارگاه پرداخته‌شده که در این مرحله پس از تمیزکاری به روش مکانیکی و شیمیایی، قسمت‌های طبله کرده به‌وسیله تزریق ترکیب دوغاب گچ (گچ دندان‌پزشکی) با پلکسیتول 5% در آب، با کمک گرفتن از روش بالشتکی این قسمت‌ها به سطح تکیه‌گاه چسبانده شده و استحکام‌بخشی گردید. در ادامه قسمت‌های کمبود با استفاده از ترکیب گچ با پلکسیتول 5% بازسازی‌شده و با آبرنگ موزون‌سازی قسمت‌های بازسازی‌شده و رنگ‌رفتگی‌ها انجام گرفت و در پایان با پلکسیتول 5% کل اثر تثبیت نهایی شد.

نجمه خاتون میری، الهام حیدری‌کرباسکی،
دوره 1، شماره 1 - ( ویژه‌نامه شماره 1.1 1397 )
چکیده

شهر سوخته‌ی سیستان یکی از کلیدی‌ترین و مهم‌ترین محوطه‌های واقع در جنوب شرق ایران بوده که آغاز استقرار در این محوطه هم‌زمان با عصر مفرغ (3200 ق.م) است. این محوطه با مساحتی در حدود 151 هکتار، که 120 هکتار آن دارای آثار و بقایای مادی و فرهنگی بوده، متشکل از سه بخش اصلی منطقه بزرگ مرکزی، منطقه صنعتی و منطقه گورستان است. نتایج حاصل از کاوش‌های مختلف نشان‌دهنده‌ی چهار دوره فرهنگی- استقراری (I-IV) در این منطقه است که به یازده فاز تقسیم‌شده است. سفال به‌عنوان بیشترین و فراوان‌ترین داده‌ی فرهنگی- تاریخی است که در اکثر محوطه‌های باستانی جنوب شرق ازجمله شهر سوخته نیز به‌دست‌آمده که از اهمیت بالایی در مطالعات باستان‌شناسی برخوردار است و تنها شیء باستانی است که طی هزاران سال بدون تغییرات عمیقی به دست ما رسیده است. باستان‌شناسان بر این باورند که بیشتر سفال‌های به‌دست‌آمده، در شهر سوخته و در کارگاه‌های محوطه‌های اقماری آن ساخته‌شده‌اند که برای سنجش این فرضیه، پژوهش حاضر بر اساس مطالعات آزمایشگاهی همچون مطالعه‌ی مقاطع نازک پتروگرافی با استفاده از میکروسکوپ پلاریزان (OPM) و پراش پرتوی ایکس به روش پودری (XRPD) بر روی سه نمونه از سفال‌های نخودی شهر سوخته به‌دست‌آمده از گور شماره‌ی 8525 NFB انجام شد، که بر اساس نتایج آزمایش‌های موجود و تطبیق آن با زمین‌شناسی منطقه موردمطالعه مشخص شد که سفال‌های نخودی این محوطه بومی می‌باشند. همچنین بر اساس مطالعه ساختارشناسی و وجود دانه‌های کلسیت دمای پخت 800 درجه سانتی‌گراد و برای نمونه­های دیگر می‌توان دمای حدود 900 درجه سانتی‌گراد را پیشنهاد داد.

نجمه خاتون میری، کاوه بهرام‌زاده، داوود اسد‌الله وش‌عالی،
دوره 1، شماره 2 - ( ویژه‌نامه شماره 1.2 1396 )
چکیده



صفحه 1 از 1