تحلیل دانش بومی در سازمان اجتماعی تولید کشاورزی و نظام آبیاری منطقه مورد مطالعه : روستای روزکین بخش ساردوئیه -شهرستان جیرفت
|
حسین آذرنیوند*، حامد اسکندری دامنه، مهدی قربانی |
|
|
چکیده: (4045 مشاهده) |
ابتکارات محلی به عنوان فعالیتهای دستهجمعی خاص، بدون کمک یا مشوق خارجی، به منظور کنترل آبهای زیرزمینی و سطحی تعریف شده است. از طرفی دیگر، یکی از مهمترین رویکردهای مدیریتی در منابع آب، رویکرد مدیریت اجتماع محور است که تاکید بر ظرفیتسازی و نهادسازی در جوامع محلی برای مدیریت مشارکتی منابع آب دارد. ساختارهای اجتماعی منابع آب، یکی از ابعاد دانش بومی در جوامع روستایی ایران محسوب میشود که ضرورت دارد در مدیریت منابع آب علاوه بر تحلیل دانش بومی، ساختارهای اجتماعی مرتبط با آن نیز مورد تحلیل قرار گیرد. هدف اصلی در این مقاله تحلیل دانش بومی در سازمان اجتماعی تولید کشاورزی و نظام آبیاری در روستای روزکین بخش ساردوئیه شهرستان جیرفت است. در این مطالعه، بر اساس روشهای مردمشناسی و رویکردهای کیفی از جمله مشاهده مستقیم و مشارکتی محقق و مصاحبه سازمان یافته با 32 نفر از افراد مطلع و آگاه (کلیه کشاورزان) استفاده شده است. در روستای روزکین ساختار اجتماعی خاصی بر مدیریت منابع آب حاکم است که قدمتی بیش از 100 سال دارد. همیاری در مدیریت منابع آب، یک اصل اساسی در این روستا محسوب میشود؛ در این روستا تعداد 10 تشکل یا گروه محلی برای مدیریت منابع آب شکل گرفته که هر گروه از ارباب و زَعیم تشکیل شده است. به طور کلی میتوان بیان نمود که، با گذشت زمان، ضمن پایداری سنتهای محلی در مدیریت منابع آب، پایداری اجتماعی و فرهنگی بهبود یافته و تنازعات اجتماعی در بین ذینفعان محلی در این منطقه کاهش یافته است. |
|
واژههای کلیدی: سازمان اجتماعی، تولیدات کشاورزی، دانش بومی، نظام آبیاری، روستای رُوزکین |
|
متن کامل [PDF 1489 kb]
(607 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1396/3/24 | پذیرش: 1396/3/24 | انتشار: 1396/3/24
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|