[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: مقالات در دست انتشار :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
:: سال 6، شماره 19 - ( 3-1401 ) ::
سال 6 شماره 19 صفحات 108-95 برگشت به فهرست نسخه ها
کاسۀ سیمین موزه ملی ایران، رامشگران هندی و پیوند آن با دریای پارس
داریوش اکبرزاده*
دانشیار گروه زبان‌های باستانی و متون کهن، پژوهشکدۀ زبان‌شناسی، کتیبه و متون کهن پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، تهران، ایران ، pasaak@yahoo.com
چکیده:   (637 مشاهده)
کاسۀ سیمین ساسانی موجود در موزۀ ملی ایران (بخش تاریخی)، شناخته‌شده به «نگارۀ رامشگران-نوازندگان»، یکی از نامی‌ترین آثار باستان‌شناختی موزۀ ملی است. بنابر گزارش «علی سامی»، این اثر سیمین ساسانی به‌سال 1334 ه‍.ش.، از کلاردشت مازندران خریداری شده است. چهار نگارۀ اصلی آن، پرتوافکن چهار خنیاگر به‌همراه چهار ساز شناخته‌شده در دستان هریک است، افزون‌تر، نگارۀ یک «قرقاول» نیز در مرکز این اثر دیده می‌شود. از این چهار نگارۀ خنیاگران به‌عنوان «نگارۀ زنان رامشگر» در تمامی دانشی کارهای ارزشمند پیشین (بیگانگان) تا به تمامی نمایشگاه‌هایی (برون‌مرزی) که این شاهکار ساسانی به‌نمایش رفت، به توضیح آمده است. پژوهشگران ایرانی و نمایشگاه‌های اندرونی (کاتالوگ‌ها) نیز پیرو همان کارهای برون‌مرزی بوده‌اند. افزون‌بر این، گمان‌هایی دربارۀ چگونگی توضیح نگارۀ سازهای موجود برروی اثر نیز باید یادآوری شود؛ از‌ این‌روی، نخست نگارنده با به چالش کشاندن موضوع «زنانه بودن» این چهار نگارۀ خنیاگران به‌گواهی «نرینه بودن سه تن» و «مادینه بودن تنها یک تن» از رامشگران خواهد پرداخت. هم‌چنین توضیحی متفاوت دربارۀ نگارۀ سازهای این میراث سیمین ساسانی پیشکش خوانندگان خواهد کرد. افزون‌تر، نگارنده، این اثر ارزشمند باستان‌شناختی را با کران جغرافیایی دریای پارس (جنوب، نه شمال) درهم‌تنیده به توضیح خواهد آورد. نویسنده در تفسیر چرایی این نگارۀ کم‌مانند از پردازش «گروهی از رامشگران» و هویت آنان، به موضوع نوازندگان هندی یا «کولی‌های هندی» تمرکز خواهد کرد. هم‌چنین نگارنده در گواهی دیدگاه خود، به دو کاسۀ همانند سیمین ساسانی دیگر که بسیار کم دیده شده‌اند، سنجش‌وار اشاره خواهد کرد و در فرجام، نکته‌ای نو را دربارۀ تاریخ‌گذاری این کاسه‌های ارزشمند سیمین ساسانی پیشکش خوانندگان خواهد نمود. نگارنده در سنجش میان این کاسه‌ها، با کشیدن دیوارکی آشکار میان نگاره‌های آن‌ها، «موضوع فصلی برگزار شدن» این صحنه‌های رامشگری را یادآور خواهد شد. در این تفاوت‌گذاری فصلی، به برگزاری مراسم خنیاگری در فصل زمستان و بهار (یا تابستان) تمرکز خواهد کرد.
شماره‌ی مقاله: 5
واژه‌های کلیدی: دورۀ ساسانی، کاسۀ سیمین موزۀ ملی ایران، نگارۀ رامشگران، کولی‌های هندی، دریای پارس.
متن کامل [PDF 1148 kb] | متن کامل انگلیسی [PDF]   (216 دریافت)    
نوع مقاله: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي باستان‌شناسی
دریافت: 1400/7/25 | پذیرش: 1400/9/15 | انتشار: 1401/3/10
فهرست منابع
1. - Akbarzadeh, D., (2020). “A Note on Sasanian-Buddhist Object at Gyeongju National Museum”. Journal of Studies in Ancient Art and Civilization, No. 24, Pp: 265-273.
2. - Apte, V. Sh., (2006). The Students English-Sanskrit Dictionary. New Delhi: Motilal Banarsidass.
3. - Aliei, M. et al., (2019). “A Study on Music in Ancient Iran”. Parseh Journal of Archaeological Studies, Vol. 3, No. 8, Pp: 37-56.
4. - Ayazi, S., (2005). A Study on Iran’s pre-Islamic Music. Tehran: ICHTO.
5. - Boardman, J., (2015). The Greeks in Asia. London: Thames&Hudson.
6. - Boyce, M., (1977). A Word-list of Manichaean Middle Persian and Parthian. Brill.
7. - Boyce, M. & Farmer, H., (1990). Tow Chapters on Iran’s Music. trans. B. Bashi, Tehran: Agah.
8. - Catalog of Glory of Iran (selected works), (2010). Tehran: National Museum of Iran.
9. - Catalog of Golden and Silver Works at the National Museum of Iran, (2013). eds. D. Akbarzadeh, Tehran: Pazineh.
10. - Catalog of Iran and the Silk Road, (2011). Tehran: National Museum of Iran.
11. - Compareti, M., (2015). “Ancient Iranian Decorative Textiles: New Evidence from Archaeological Investigations and Private Collections”. The Silk Road, No. 13, Pp: 36-44.
12. - Darvishi, M. R., (2004, 2010). Encyclopaedia of the Musical Instruments of Iran (I-II). Tehran: Mahur.
13. - Daryaee, T., (2003). Sasanian Empire. trans. M. Saghebfar, Tehran: Qoqnus.
14. - Ettinghausen, R., (1972). From Byzantium to Sasanian Iran and the Islamic World. Lieden: Brill.
15. - Farmer, H. G., (1964). “The Instruments of Music on the Ṭāq-i Bustān Bas-Reliefs”. Journal of Music, No. 79-80, Pp: 17-18.
16. - Fukai, Sh. & Horiuchi, K., (1969). Taq-I-Bostan (I). Tokyo: Tokyo University.
17. - Gharib, B., (2004). Sogdian Glossary (Sogdian, English, Persian). Teharn: Farhangan.
18. - Ghirshman, R., (2000). Sasanian Mosaics (II). trans. A. Karimi, Tehran: ICHTO.
19. - Golab-zadeh, M. A., (2010). “Historical Background of the Shawl in Iran”. Journal of Farhang-e Mardom, No. 20-21, Pp: 171-191.
20. - Gulasci, Z. S., (2001). Manichean Art in Berlin Collections (1). Turnhout: Brepols.
21. - Gunter, A. C. & Jett, P., (1992). Ancient Iranian Metalworks in the Arthur M. Sackler Gallery and the Freer Art Gallery. Washington: Arthur Gallery.
22. - Harper, P. O., (1986). “Art in Iran: Sasanian Art”. Encyclopaedia Iranica, Columbia: University of Columbia, Online.
23. - Iran-e Bastan (Treasuries of the National Museum of Iran). (n.d.). Tehran: NMI.
24. - Lawergren, B., (2009). “Music in Iranian Lands, History (Pre-Islamic Iran)”. Encyclopaedia Iranica, Columbia University, Online.
25. - Mallah, H., (1963). “Music in Sasanian Period (Ressaleh-e Ibn Khordadbeh)”. Journal of Music, No. 4., Pp: 27-35.
26. - Metropolitan Museum, https://www.metmuseum.org/art/collection/search/325865
27. - Mobini, M. & Haghparast, M., (2017). “A Study of Musical Instrument’s Motif in Ancient Iran and Identification of the Music’s Position and Importance in that Era”. Journal of Jelweh-e Honar, Vol. 10, No. 1/19, Pp: 101-116.
28. - Oryan, S., (2004). Pahlavi Texts. Tehran: ICHTO.
29. - Potts, D. T., (2012). “The Sasanian and Arabia”. Encyclopaedia Iranica, Columbia: University of Columbia, online.
30. - Sami, A., (1970A-B.). “Music in Sasanian Period”. Journal of Hunar and Mardom, No. 2-3, (90-95), Pp: 26-30; 45-48.
31. - Sharifian, M., (2005). People of Mourning: Sounds and Rituals of Mourning in Bushehr. 2nd edit, Tehran: Dirin.
32. - Talebpur, F. & Khataee, S., (2011). “Impact of Kashmiri’s Shawls on Iran”. Journal of Jelweh-ye Hunar, No. 5, Pp: 45-52.
33. - 7000 Ans d’Art Perse (Chef-d’auvre de Musee National de Teheran, (2003). eds. W. Seiple, (2003). See: 2000 Jahre Persische Kunst.
34. - 7000 Jahre Persische Kunst (Meisterwerke aus dem Iranischen Nationalmuseum in Teheran). (2000). eds. W. Seiple, Wien: Kunsthistorisches Museum.
35. - Ibd. Persian version, (2000).
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA



XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Akbarzadeh D. (2022). Sasanian Silver Bowl at the National Museum of Iran, Indian Gypsies and Persian Gulf. Parseh J Archaeol Stud. 6(19), 95-108. doi:10.30699/PJAS.6.19.95
URL: http://journal.richt.ir/mbp/article-1-732-fa.html

اکبرزاده داریوش. کاسۀ سیمین موزه ملی ایران، رامشگران هندی و پیوند آن با دریای پارس مطالعات باستان شناسی پارسه 1401; 6 (19) :108-95 10.30699/PJAS.6.19.95

URL: http://journal.richt.ir/mbp/article-1-732-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
سال 6، شماره 19 - ( 3-1401 ) برگشت به فهرست نسخه ها
فصلنامه مطالعات باستان شناسی پارسه Parseh Journal of Archaeological Studies
Persian site map - English site map - Created in 0.2 seconds with 30 queries by YEKTAWEB 4568