استادیار حقوق مالکیت فکری دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران،
چکیده: (2912 مشاهده)
برخی از آثار فرهنگی که در زمرۀ میراث فرهنگی قرار دارند، صرف نظر از عامل قدمت و دیرینگی، همزمان تحت حمایت نظام حقوق مالکیت فکری و نظام حقوقی میراث فرهنگی قرار میگیرند که این امر میتواند به تعارض مالکیت خصوصی و حقوق عمومی منجر شود و مشکلات بسیاری را جهت اعمال مدیریت بر میراث فرهنگی که در مالکیت خصوصی افراد قرار دارد، ایجاد کند. بنابراین یافتن راهحلی برای حل این تعارض و جلوگیری از پایمال شدن حقوق هنرمندان یا نهادهای عمومیِ متولیِ میراث فرهنگی به عنوان نمایندۀ جامعه ضروری مینماید. از سوی دیگر امروزه با پیشرفت و توسعۀ علوم رایانه و ارتباطات، بسیاری از موزهها به کاربرد فناوریهای نوین اطلاعاتی روی آورده اند و بسیاری از آثار هنری خود را در قالب نسخههای دیجیتالی در محیط اینترنت منتشر میکنند و بدین طریق امکان دسترسی راحت و بی دغدغه به اطلاعات و آثار فراهم میآید. بنابراین اعمال راهکارهای مدیریتی جهت جلوگیری از نقض حقوق این افراد میباید در دستور کار متولیان میراث فرهنگی قرار گیرد و در پایان نتیجهگیری میشود، موزهها به منظور انجام وظایفشان و بهویژه مدیریت آثار فکریشان نیازمند راهکارها و خطی مشیهای دقیق و از پیش تعیینشده هستند؛ راهکارهایی که بتواند موزهها را در رسیدن به اهداف و وظایفشان یاری دهد. بدین منظور اصل حداقل مداخله، مدیریت حقوق دیجیتال، و کنترل دسترسی عموم به مجموعهها، سه اصل مهم و حیاتی هستند که میباید مورد توجه نهاد میراث فرهنگی قرار گیرد.
متن کامل [PDF 344 kb]
(424 دریافت)
راهکارهایی که بتواند موزهها را در رسیدن به اهداف و وظایفشان یاری دهد. بدین منظور اصل حداقل مداخله، مدیریت حقوق دیجیتال، و کنترل دسترسی عموم به مجموعهها، سه اصل مهم و حیاتی هستند که میباید مورد توجه نهاد میراث فرهنگی قرار گیرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1397/2/11 | پذیرش: 1397/7/21 | انتشار: 1398/7/29