استادیار، دانشکدۀ هنرهای کاربردی، دانشگاه هنر اسلامی تبریز
چکیده: (3600 مشاهده)
فضولات پرندگان در واژهشناسی تخصصی سنگ در زیرمجموعههای آسیبِ رسوب تقسیمبندی شده و به معنی تجمع و انباشتگی مواد خارجی روی آثار سنگی است که نقش قابلتوجهی در تخریب بناها و یادمانهای سنگی دارد. پرندگان نه تنها به واسطۀ لانه کردن و صداهایشان باعث آزار میشوند، بلکه به سبب انتقال بیماریهای متنوع به انسان، بهخصوص زمانی که فضولاتشان خشک شده و ذرات آنها در هوا پراکنده میشود، در مطالعات بهداشت محیطی و حفاظت و مرمت مورد توجه قرار گرفته اند. در همین راستا آشیانۀ آنها نیز محلی برای تجمع انگلهای برونزی است که برای انسان در مواردی خطرناک گزارش شدهاند. تحقیقات اخیر دربارۀ اثرات تخریبی فضولات کبوتران نشان داده است که محتوای اسیدی و نمکهای محلول در آنها حدود ۴% است که برهمکنش آن با سنگهای متخلخل بهخصوص سنگ آهک به تخریب شیمیایی، انحلال کانیها، و بهجاگذاری نمکهای محلول در آنها منجر میشود. در این تحقیق نقش تخریبی فضولات پرندگان و آثار نمکی باقیمانده از آنها در بناهای دارای مصالح سنگی مورد بررسی قرار گرفته است. امروزه روشهای دور کردن و پراندن پرندگان به دلیل آنکه آنها جزئی از محیط زیست طبیعیِ یادمانهای تاریخی محسوب میشوند و در برخی بناها به بخشی لاینفک از جذبههای آنها تبدیل شدهاند از اهمیت زیادی برخوردار است. ازاینرو کنترل و جلوگیری از صدمات آنها ـ در عین آنکه حیات طبیعیشان در محیط ادامه دارد ـ میتواند باعث جلوگیری از تخریب آثار سنگی و همچنین انتقال بیماریها به انسان از طریق حفاظت پیشگیرانه شود. ازاینرو در این مقاله با اشاره به راهکارهای داخلی و بینالمللی در پراندن پرندگان از محیطهای موردنظر، شرح چند روش اصلی آن همچون سیمهای ضد نشستن، خارکهای ضد نشستن، استفاده از امواج التراسونیک مورد بررسی قرار گرفته است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1397/7/23 | پذیرش: 1397/8/12 | انتشار: 1397/10/10