جستجو در:
دوره 37، شماره 75 - ( 12-1396 )
جلد 37 شماره 75 صفحات 18-3 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
احمدی حسام الدین، کاخکی احمد صالحی، نوروززاده چگینی ناصر. مقدمه ای بر مطالعه و شناخت باغ های اردشیر خوره (گور) در دوره ساسانی و اوایل اسلامی . فصلنامه علمی اثر. 1396; 37 (75) :18-3
چکیده: (4771 مشاهده)
اردشیر بنیانگذار شاهنشاهی ساسانی، دشت فیروزآباد )اردشیرخوره/ گور( را به عنوان اولین تختگاه خود انتخاب و با کمک مهندسان خبره، با به کار بستن یک نظام منسجم و منظم انتقال آب، این دشت را برای استقرارِ گسترده قابل سکونت کرد. این نظام مدیریت آب، چنان خوب به اجرا در آمده بود که توانست دشت را تا چهار قرن بعد از فروپاشی دولت ساسانی، به عنوان مرکزی تجاری و کشاورزی در جهان آن روز، مطرح کند. بنا بر منابع تاریخی، قسمت اعظم زمین های کشاورزی دشت فیروزآباد به باغ هایی اختصاص یافته بود که شهر گور )اردشیرخوره( را از هر دروازه تا فاصلۀ حدود یک فرسنگ )شش کیلومتر( در بر م یگرفت. بنابراین مطالعه و شناسایی محدودۀ باغ های اردشیرخوره و راست آزمایی آنچه منابع تاریخی در این خصوص ذکر کرده اند، از مهم ترین اهداف پژوهش حاضر است. همچنین با توجه به رشد سریع شهرنشینی و از بین رفتن تدریجی شیوه های سنتی انتقال آب طی ۵۰ سال اخیر، ضروری بود تا به باغداری و نقش آن در رشد صنعتی و کشاورزی شهر گور در دوران شکوفایی آن پرداخته شود. این پژوهش، با رویکردی تاریخی تطبیقی و با استفاده از مطالعات میدانی و کتابخانه ای و تطبیق آنها با یکدیگر، به مطالعۀ محدودۀ باغ های اردشیرخوره در دوران ساسانی و اوایل اسلامی م یپردازد. مطالعات باستان شناختی نگارندگان، روشن ساخت که آنچه در منابع تاریخی در مورد محدودۀ باغ های شهر اردشیرخوره آمده است، قابل اثبات است و حتی به نظر می رسد گسترۀ این باغ ها از هر دروازۀ شهر از یک فرسنگ نیز فراتر می رفته است.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |